مدیریت پویای منابع برای زیرساخت بصورت سرویس در محیط ابری

محاسبات ابری یک مدل محاسباتی بر مبنای شبکه های عظیم کامپیوتری مانند اینترنت است که روشی برای دسترسی سریع و آسان به سرویس های مختلف محاسباتی فراهم می کند. این سرویس ها شامل نرم افزار، سخت افزار و بطور کلی تمامی نیازهای محاسباتی کاربران می شود.?? زیرساخت بصورت سرویس به عنوان لایه پایین محاسبات ابری بطور وسیعی در صنعت بکارگرفته شده است. این بخش از ابر، با بهره برداری از ماشین مجازی امکانات گسترده ای برای انواع مختلف محاسبات فراهم کرده است. ماشین مجازی یک نهاد مستقل محاسباتی در اختیار مصرف کننده قرار می دهد. به این ترتیب کاربر ابر می تواند سیستم عامل دلخواه خود را بکار گیرد. نرم افزارهای کاربردی خود را نصب نماید و داده های مورد نیازش را از طریق ارتباطات شبکه ای منتقل کند. کاربر زیرساخت بصورت سرویس، می تواند هنگام نیاز به منابع محاسباتی بیشتر، تعداد ماشین های مجازی بکار گرفته شده در ابر را افزایش دهد. درصورت عدم نیاز نیز با ارسال یک درخواست به مدیر ابر این تعداد کاهش می یابد. این مدل افزایش/کاهش مبتنی بر تقاضای ماشین مجازی، با وجود کارایی بالا به خودی خود یک راه حل عمومی برای توزیع بار بین ماشین ها ارائه نمی کند. به همین دلیل تا کنون روش های مختلفی برای ارائه یک راه حل کلی برای تغییر مقیاس در ابر پیشنهاد شده است. به عنوان مثال می توان به توزیع بار در لایه نرم افزار یا همانند سازی ماشین های مجازی به عنوان دو راه حل پیشنهاد شده اشاره کرد. روش استفاده شده در این پژوهش تغییر مقیاس منابع تخصیص یافته شده به ماشین مجازی بصورت برخط می باشد. در روش تغییر مقیاس منابع، بجای افزایش یا کاهش تعداد ماشین های مجازی در ابر، منابع محاسباتی تخصیص داده شده به یک ماشین مجازی افزایش یا کاهش می یابد. به این ترتیب بدون نیاز به دخالت مستقیم کاربر برای توزیع بار، امکان تغییر مقیاس منابع فراهم می شود. این کار باعث می شود تا بتوان نرم افزارهای سنتی که نیازهای محاسباتی متغیری دارند ولی هنوز امکان اجرای توزیع شده آنها فراهم نشده است را نیز در یک محیط با امکانات تغییر مقیاس بکار گرفت. این روش، جایگزینی برای روش افزایش یا کاهش تعداد ماشین های مجازی نیست، بلکه در کنار آن و با افزایش انتخاب های کاربر، هزینه ها مجدداً کاهش پیدا می کنند و در نهایت، ایده «پرداخت بر اساس استفاده» ابر بهتر فراهم می شود. نتایج آزمایش های عملی مختلف در پیاده سازی صورت گرفته برای این کار پژوهشی نشان می دهد که استفاده از تغییر مقیاس ابر می تواند در بسیاری از کاربردها قابل انجام باشد. اضافه شدن مهاجرت ماشین مجازی به عملیات می تواند انعطاف پذیری بیشتری به ابر دهد و در مجموع نیز هزینه ها کاهش پیدا می کنند.